martes, 5 de abril de 2011

Tratando de salir del letargo

Hace tiempo que no escribo de nuevo y es porque no tengo tiempo ni dinero para estar en el ciber... y si voy es para revisar rapidamente mi correo, no para entretenerme con el blog. Aquí me puedo tirar tranquilamente varias horas para escribir una entrada bonita.

Tengo algúnas fotos acumuladas de no postear, a ver si las voy subiendo poco a poco :) Ahí van unas de Lain que me gustaron mucho como me quedaron.

Photobucket

Photobucket

Photobucket

He pausado algúnos libros que estaba leyendo para leerme uno muy curioso que saqué de la biblioteca. La Cosecha de Samhein de José Antonio Cotrina, una novela de fantasía muy bonita sobre un ya en ruinas mundo de brujería y como sus habitantes buscan su renacer y la llegada de un nuevo rey. Es la primera parte de El Ciclo de la Luna Roja y dentro de poco han anunciado la salida del segúndo volunmen Los Hijos de las Tinieblas. Aún no lo he acabado pero me ha enganchado bien. Se lo recomiendo a todo al que además de llamarle la atención su singular título pagano (xD) le gusten las aventuras de estílo Crónicas de Spiderwick o Harry Potter.

 Photobucket

El temazo de hoy es Am Morgen Fruo de Qntal remixeado por Bruno Kramm de Das ich. La letra la he intendado traducir pero es un alemán demasiado antiguo el que han usado para la letra y me es imposible XD


Am Morgen Fruo

Sô die bluomen ûz dem grase dringent,
same si lachen gegen der spilden sunnen,
in einem meien an dem morgen fruo,
und diu kleinen vogellîn wol singent
in ir besten wîse, die si kunnen,
waz wünne mac sich dâ gelîchen zuo?
es ist wol halb ein himelrîche.
suln wir sprechen, waz sich deme gelîche,
sô sage ich, waz mir dicke baz
in mînen ougen hât getân,
und taete ouch noch, gesaehe ich daz.

Swâ ein edeliu schoene frowe reine,

wol gekleidet unde wol gebunden,
dur kurzewîle zuo vil linten gât,
hovelîchen hôhgemuot, niht eine,
umbe sehende ein wênig under stunden,
alsam den sunne gegen der sterne stât,
der meie bringe uns al sîn wunder,
waz ist dâ so wünneclîches under,
als ir vil minneclîcher lip?
wir lâzen allen bluomen stân,
und kapfen an daz werde wîp.

Nû wol dan, welt ir die wârheit schouwen!

gên wir zuo des meien hôhgezite!
der ist mit aller sîner krefte komen.
seht an in und seht an schoene frouwen,
wederz ir daz ander überstrîte;
daz bezzer spil, ob ich daz hân genomen.
owê der mich dâ wellen hieze,
deich daz eine dur daz ander lieze,
wie rehte schiere ich dannne kür!
hêr meie, ir müeset merze sîn,
ê ich min frowen dâ verlür.

1 comentario:

  1. A ver, nadie usó "Alemán antigüo para la letra"; esto es un poema de Walther Von der Vogelweide. Debiste haberte informado más sobre el tema.

    Por cierto, la primera línea dice algo así como...

    Cuando las flores se pasan de la hierba...

    ResponderEliminar